De Reformatie was eigenlijk het gevolg van een misnoegen binnen de toenmalige kerk. Zo gebeurde het dat er in de zestiende eeuw veel gelovigen protesteerden tegen bepaalde praktijken in de kerk, bijvoorbeeld de aflatenhandel, heiligenverering, beelden en relikwieën. Bekende kerkhervormers uit die tijd zijn o.a. Luther, Calvijn en Zwingli. Protestanten kenden in het begin veel tegenstand en riskeerden hun leven. Toch bleef het aantal protestanten toenemen, hoewel de overheid de reformatie (hervorming) verbood.

Wat begon als een poging tot interne hervorming binnen de toenmalige kerk, ontwikkelde zich tot een volksbeweging. In de zestiende eeuw werden er vooral “hagepreken” in de openlucht gehouden. Na verloop van tijd kreeg men kerken, die sober waren ingericht, zoals tot op heden merkbaar is. In een traditionele Protestantse kerk vindt men naast de preekstoel een avondmaalstafel, doopvont en orgel. Mensen beleven het christelijk geloof op verschillende manieren en zo ontstonden er na verloop van tijd diverse protestantse kerkgemeenschappen. Ze hebben dezelfde basis, namelijk de Bijbel. De Verenigde Protestantse Kerk in België is in feite een samengaan van verschillende kerkgemeenschappen, door de Belgische Staat wettig erkend en lid van de Wereldraad van Kerken.

Geschiedenis van de Opstandingskerk

De protestantse gemeente van de Opstandingskerk Aalst bestaat sinds 1924. Wat de geschiedenis en vóórgeschiedenis van deze Protestantse gemeente betreft, moet aangestipt worden dat er reeds in de 16e eeuw Protestanten te Aalst waren en dat de stad tien martelaren eiste. In 1827 waren de protestanten te Aalst bijeengebracht door dominee A. Goedkoop, toen predikant te Gent en ze kwamen bijeen in een benedenzaal van het stadhuis van Aalst. Helaas werd dit lokaal in september 1830 door opstandelingen geplunderd en zo verdween o.a. het archief van Aalst. Vanaf de laat 19de eeuw (1892) tot vroeg 20ste eeuw (1914) werd achtereenvolgens te Aalst gewerkt door een colporteur, het Leger des Heils en de Belgisch Christelijke Zendingskerk (vanaf 1903 en ze wisten zelfs een huis te huren aan de Dendermondse steenweg).

De oorsprong van de huidige gemeente ligt nà de eerste wereldoorlog. Er werd door verschillenden gecolporteerd en de Stads- en landsevangelisatie "Silo" ging zich ook voor Aalst interesseren. Op 20 juni 1924 vestigde de Eerwaarde Heer J. Bruggeman zich in het Evangeliehuis (Geraardsbergsestraat 228) als evangelist van de Stads- en landsevangelisatie “Silo”. Op zaterdag 21 september 1962 werd de Opstandingskerk te Aalst plechtig ingewijd.

Bij Koninklijk Besluit van 29 juli 1963 (Ministerie van Justitie - Erediensten) werd deze Protestantse gemeente te Aalst door de Belgische Staat erkend onder de naam "Opstandingskerk". Als zelfstandige Kerk werd zij aangesloten bij de Protestants Evangelische Kerk van België (volgens de Statuten van de P.E.K.B. art. 4, 5). Laatsgenaamde staat inmiddels bekend als de Verenigde Protestantse Kerk in België, waar de Opstandingskerk deel van uitmaken.